Op de Twijnstraat, in het pand waar eerder wijnbar Zies zat, zit sinds kort LéoLéo: een Franse bistro en boutiquehotel ineen. De zaak is een nieuwe telg van De Nieuwe Garde, de Utrechtse horecagroep achter onder meer Sevilla en Osteria Emilia. Na Spaanse en Italiaanse invloeden wagen ze zich nu aan de Franse keuken – en dat doen ze met verve.

Het eerste wat opvalt is de vormgeving. Alles klopt. Van het logo op het glaswerk tot het kleurgebruik op de muren:

Léo Léo is een esthetisch hoogstandje. Influencers weten de weg inmiddels goed te vinden – met name op Instagram lijkt deze plek al een vaste waarde – en ook radiostations als 538 zijn al langs geweest. Is dat erg? Niet per se. De vraag is alleen: zit er achter al dat uiterlijk vertoon ook nog iets wat blijft hangen?

Die zorg wordt gelukkig grotendeels weggenomen zodra je aanschuift. Hoewel het concept af en toe alle kanten op schiet — ontbijt, lunch, diner, borrel, koffie, cocktails, alles is mogelijk — zit de sfeer goed. Je waant je even in Parijs, zonder de Franse chagrijnigheid – al had tijdens onze test wel een manspersoon van de bediening er niet heel veel zin in. Het personeel is verder vriendelijk en best enthousiast en het publiek gevarieerd.

Leo Leo in Utrecht is Drúk Drúk

Wel is het, door al het geinfluence vermoedelijk, er best behoorlijk druk. Voorin het stijlvolle Franse etablissement staan veel kleine ronde tafeltjes. Daar kun je prima zitten, maar zodra je gaat eten is dat echt veel te krap. Niet doen, dus. Het alternatief is overigens een hoge tafel met hoge stoelen, maar volgens onze meubelmaker annex foodcritic Jelle kloppen de verhoudingen daarvan niet…

Qua eten hinkt LeoLeo misschien iets te veel op allerlei gedachten: Je kunt zaken delen, er zijn hoofdgerechten, er is ene plat du jour – alles is mogelijk. Dat heeft tegelijkertijd zowel voor- als nadelen voor je portemonnee: enerzijds kost een plat du jour je nog geen twee tientjes, anderzijds kun je je gemakkelijk te buiten gaan aan een combinatie van wat entrees en een goed stuk vis.

De wijnkaart is uitstekend. Veel Franse wijnen, veel ook per glas te bestellen. Een Gewürztraminer uit de Elzas, klassieke keuzes en avontuurlijke alternatieven: hier lijkt wat kennis achter te zitten. O, en neem eens een St Germain Spritz Cocktail – prima om de avond mee te starten.

De Franse keuken wordt verder niet over-gecompliceerd: hier geen onnodige technische fratsen, maar herkenbare gerechten met soms een twist – in dat op zicht lijkt het enigszins op Madeleine.

Dat alles maakt van Léo Léo een geslaagde mix van stijl en inhoud. Ja, het is gelikt. En ja, je voelt de invloed van marketing. Maar onder die laag schuilt een bistro waar je gewoon goed kunt eten, een glas bijzondere wijn kunt drinken en je even op vakantie in eigen stad waant.

Cijfer 7.4.