Indiaas eten in Utrecht is booming business. In de slipstream van de almaar groeiende expatgemeenschap schieten de Indiase restaurants als paddenstoelen uit de grond. En aan de ietwat verlopen Achter Clarenburg, recht tegenover de Wibra, zit sinds kort een nieuwkomer die opvalt: Taamaraa – Indian Cuisine. Modern, kleurrijk, en verrassend goed.

Beluister de podcastrecensie van Eten wat de podcast over Taamaraa

Trauma’s en tapas

Voor Ger begon het bezoek aan Taamaraa met lichte tegenzin. Ouderwets kersttrauma: jarenlange kerstdiners met gele curry bij dezelfde oom hadden hem blijvend argwanend gemaakt tegenover de Indiase keuken. Voeg daar een mislukte thuisbezorgervaring tijdens corona bij, en je snapt dat dit geen vanzelfsprekende favoriet zou worden. Maar Jelle – als altijd hoopvol en gulzig – besloot dat dit de plek was om die sceptische houding voorgoed te doorbreken.

En verrek: het lukte.

Kleur, karakter en klassiekers met een twist

Taamaraa noemt zichzelf een eerbetoon aan schoonheid in traditie, en dat voel je. Alles aan deze zaak is verzorgd. Van de vriendelijke bediening tot de verfijnde opmaak van de gerechten. En misschien nog wel het belangrijkst: het eten is echt goed. Klassiekers zoals buttered chicken worden met precisie bereid, en de currygerechten zijn smaakvol en mals. Maar waar Taamaraa zich echt mee onderscheidt, is het lef om een moderne draai aan de kaart te geven.

Neem de panipuri, bijvoorbeeld. In veel restaurants vaak smakeloos gimmickje – beluister maar even onze mening over restobar Vivid bijvoorbeeld – maar hier is het een soort amuse in negenvoud. Licht, fris, spannend. En dan is er nog de biiijii (of iets wat daarop lijkt, de naam is ons niet helemaal bijgebleven), een krokante spicy chicken snack die volgens Ger zó lekker was, dat hij er direct nog een wilde bestellen. En dat zegt wat.

Cocktails en chaos

Naast het eten is ook de drankenkaart opvallend. Zo serveert men originele cocktails zoals een spicy tequila of een frisse grapefruit gin-mix. Die bleken niet alleen lekker, maar ook met aandacht bereid. Helaas werd Ger’s bestelling twee keer vergeten, en dat bleek geen incident: ook bij andere tafeltjes leek de bediening wat chaotisch. Taamaraa is duidelijk nog zoekende naar structuur, wat niet ongebruikelijk is bij een nieuwe zaak – maar wel iets om rekening mee te houden als je geen zin hebt in herhaaldelijk navragen.

Koffie en de Wibra

De grootste teleurstelling? De koffie. Die was, laten we eerlijk zijn, verschrikkelijk. Slappe automatenkoffie met de smaak van een siroop uit de jaren 90. En dat in een restaurant waar op elk ander vlak zoveel aandacht aan smaak en presentatie wordt besteed. Het contrast was bijna pijnlijk. Aan de andere kant: als de grootste kritiek de koffie is, dan doe je als restaurant iets goed.

En dan de locatie. Ja, tegenover de Wibra is niet per se een droomplek. Maar ook dat heeft z’n charme. Want hoe vaak eet je goed Indiaas op een plek waar vroeger een skatewinkel en tosti-tent zaten?

Een zeer welkome toevoeging aan het Indiase aanbod in Utrecht. Mooie gerechten, verrassende details en bovenal: potentie. Als de service nog iets strakker wordt en de koffie écht aangepakt, dan is dit zo een 8+ waard.