Is dineren in een oude TBS-kliniek een spannend avontuur of voornamelijk een macabere ervaring? Wij namen de proef op de som bij Bar Barak aan de Gansstraat. Een plek die direct hoge verwachtingen schept, want het is een samenwerking tussen grote namen uit de Utrechtse horeca: de mensen achter FEU, de Bierkantine en Kaffeetaria. Achter het vuur staat chef Leonardo Acosta (bekend van Zys en The Anthony). Maar is deze nieuwe hotspot een blijvertje of een dure hype?

Recensie Bar Barak: dineren in een oude TBS-kliniek (‘waar dikke muren dikke smaken ontmoeten’)

Romantiek tussen de tralies en fijnstofalarm
Laten we beginnen bij de entree: die is ontegenzeggelijk indrukwekkend. Je rijdt of loopt door de oude gevangenispoort naar binnen, het terrein van het voormalige Pieter Baan Centrum op. Dat voelt direct ‘TBS-ig’ aan, zeker als je de tralies voor de kleine ramen ziet. Eenmaal binnen tref je een grote ruimte met veel witte muren en metaal. Dat klinkt koud, maar Bar Barak zet grof geschut in om sfeer te maken: kaarsen. Heel veel kaarsen.

Er staan misschien wel honderden kaarsen in wijnflessen te branden langs de ramen. Het ziet er in het donker fantastisch en zelfs romantisch uit, al maken wij ons stiekem wel zorgen over de hoeveelheid fijnstof die het personeel hier dagelijks inademt. Een ander uniek (en ietwat naargeestig) detail is de toiletgang. Moet je plassen? Dan moet je even naar buiten, door de oude luchtplaats. Ze hebben er met plantjes iets van proberen te maken, maar je ontkomt niet aan het gevoel dat je even staat te luchten in een gevangenis.

Geen laffe schuimpjes
De tagline van Bar Barak is “waar dikke muren dikke smaken ontmoeten”. Een beetje cringy marketingtaal misschien, maar het dekt de lading wel. Hier geen laffe, subtiele schuimpjes of olietjes, maar gerechten die dik zijn aangezet en bereid zijn op open vuur. De kaart staat vol verrassingen, en op de spiegel staan ook nog eens talloze wisselende gerechten geschreven.

Een paar opvallende uitschieters die we bespraken:

• Het €3,- eitje: Als ‘shared bite’ kun je een gekookt eitje bestellen. Klinkt simpel, maar hij komt met een kaas-uien crumble en een fantastische spicy xo saus. Erg lekker, al blijft het een beetje een gekke gewaarwording om in een restaurant een gekookt ei te eten.
• De wildzwijnslavink: Ja, je leest het goed. Er staat een slavink op de kaart. Geen doorsnee exemplaar, maar eentje van wild zwijn voor maar liefst €24,-. Waarschijnlijk de duurste slavink die je ooit zult zien, maar het feit dat het op de kaart staat maakt ons al enthousiast.

Overige toppers: We proefden onder andere ceviche, mosselen, rib-eye en een ananas beignet als dessert.

Ook positief: de kinderkaart. Geen simpele friet, maar spaghetti met echte kruiden zoals tijm en basilicum, netjes gedrapeerd op de pasta.

Prijzig en een beetje stil
Is het dan alleen maar lof? Nee. Bar Barak is een absolute toevoeging aan de stad, maar je moet wel een goede portemonnee meenemen. Het voelt qua prijsniveau vergelijkbaar met Bar Bet: alles is lekker, maar net iets te duur. €6,50 voor brood (uit de eigen bakkerij van Lavett, dat wel) en €13,- voor bloemkool vinden wij aan de stevige kant.

Daarnaast lieten de ‘soft skills’ nog wat te wensen over. De bediening is nog jong en wat onervaren, waardoor het soms wat ongeïnspireerd overkomt. Een groot gemis is dat er niets over de gerechten wordt verteld aan tafel. Als je €24,- vraagt voor die slavink, of als je zulke uitgesproken smaken serveert, vertel er dan ook iets over. Waar komt het vandaan? Waarom is dit bijzonder? Nu blijft dat verhaal achterwege, en dat is zonde.

Het oordeel
Bar Barak is een unieke ervaring in een bijzondere setting die je zeker een keer geprobeerd moet hebben. De smaken zijn goed, de bier- en wijnkaart is tof en de sfeer is – dankzij de honderden kaarsen – warm. Maar, pas op met het ‘shared dining’ enthousiasme, want voor je het weet bestel je van alles door elkaar en loopt de rekening flink op.

Cijfers van de hosts: Ger wilde een 8 geven, maar trok punten af voor de prijs: een 7,9. Jelle zat iets lager, vergelijkbaar met zijn oordeel over Bar Bet: een 7,7.

Eindcijfer Eten wat de podcast: Een 7,8.